Mecnun’un Devesi, Mesnevî’den Hikayeler
Mecnun, Leyla’sının köyüne gitmek için dişi bir deveye bindi. Bir süre yol aldılar. Mecnun’un bütün derdi, sevgilisinin köyüne bir an önce ulaşmaktı. Dişi deve ise geride bıraktığı yavrularını düşünüyordu. Onunda tek derdi, bir an önce geriye dönüp yavrusuna kavuşmaktı. Mecnun bir an dalıp gittiğinde deve geriye döner, köye köye yavrularına kavuşmak için koşmaktaydı.
Mecnun kendine geldiğinde, devenin yönünü tekrar Leyla’nın köyüne doğru çevirirdi.
Bu yolculuk iki üç gün böyle, ileri geri devam etti.
Mecnun yıllardır yollardaymış gibi şaşırıp kalmıştı. Baktı ki bu yol böyle bitmeyecek., devesinden indi ve. “Ey deve! İkimizde aşığız, ama sevdiklerimiz farklı yerlerde. Biz birbirimizle yol arkadaşlığı yapamayız. Beraberliğimiz ikimizi de hedefe ulaştırmayacak. En doğrusu biz yollarımızı ayıralım” dedi ve deveyi serbest bıraktı.
* * *
Mecnun’un Devesi Kıssasının Hikmeti
Bu hikayede Mecnun insan ruhunu temsil eder. Ruh rabbine âşık olduğundan ona doğru gitmek ister. Fakat nefis devesi ona devamlı engel olur. Deve maddi arzuların peşinden koşan nefsin sembolüdür.
Mecnun’un Devesi
Mesnevi’den Hikayeler, Mesnevi IV. Cilt
Mevlâna Celâleddin
